Ommer Jazznight

Jarenlang heb ik de Ommer Jazznight georganiseerd. Met veel plezier, maar na twintig jaar was het tijd voor iets nieuws. Mooie herinneringen, dat wel…

Ommen Nieuws, 02 apr 2009
OMMEN Na twintig jaar en veertig Jazz Nights stopt Willem Habers met de organisatie van het jaarlijkse muziekfestival in De Zon. Niet omdat hij het niet meer leuk vindt, maar omdat het tijd is voor iets nieuws.

De muziek zit Habers in het bloed. Al tijdens zijn middelbare schoolperiode was hij een bekend diskjockey in het Ommer uitgaansleven en was voor de gasten van Charley Brown, Tropical, de Gildekelder, Tronk en Napoleon jarenlang een bekend gezicht. Een muziekliefhebber in de breedste zin des woords, maar met een voorliefde voor jazz.

Dus toen Theo Bakker, de toenmalige eigenaar van De Zon, met zijn Jazz Nights begon, wat Habers van de partij. Na een aantal malen hetzelfde feestje, met dezelfde bands en hetzelfde publiek, zei hij tegen Bakker dat die moest zorgen dat zijn avondjes meer schwung kregen. Als jij het beter weet, ga je je gang maar, zei Bakker tegen Habers en dat was het begin van een jarenlange samenwerking.

“Ik probeerde steeds drie totaal verschillende bands te vinden, waardoor je loop krijgt tussen de verschillende zalen en discussie. Dat viel meteen goed bij het publiek en zo gingen we verder. Eerst een tijdlang tweemaal per jaar, daarna eenmaal per jaar en dan nog wat grootser”, vertelt Habers. “Ik heb er altijd plezier in gehad. Het ging lekker makkelijk en de samenwerking, eerst met Theo Bakker, later met Ron Nijhof, ging perfect. Wat hier in De Zon duidelijk is, is dat ze wel wat aandurven. Ik ben bij veel meer muziekevenementen betrokken, en merk dat mensen snel bang zijn voor wat de mensen ervan vinden. Ron probeert alles. Ooit kwam ik met Alfredo Krijtlijn en de Grasmaaiers, gekker dan een deur, maar hele goede muzikanten. Ron zei: dat kan niet, maar jij zal het wel weten, dus doe maar. En het was een succes, de hele tent stond op de kop”.

Zowel op muzikaal als persoonlijk vlak kunnen Nijhof en Habers het goed met elkaar vinden. “Ik vind het jammer dat hij gaat, maar heb er alle begrip voor”, aldus Nijhof.

Ondanks de lol, stopt Habers ermee. De essentie van jazz is vernieuwing. Zodra je in de herhaling valt is het niet interessant meer. Dat geldt ook voor dit. Na twintg jaar is uitdaging is er een beetje af en het is tijd voor wat nieuws.

foto en tekst Erna Ekkelkamp